Günah yükü çöktü yine üstüme

Yürüyüp gittiğim yolu unuttum

Dünya nefis şeytan bana kastına

Ölü taşıttılar Salı unuttum

 

Masiva  sevince aklım, mı kaldı

Şeytanlar üstüme nefsini saldı

Nereye gizlensem orada buldum

Gördüğüm seraptan çölü unuttum

 

Haktan gayrı her nesneyi severek

Taşlar alıp şu nefsimi döverek

Günah zehrinden her gün yiyerek

Arını verdiği balı unuttum

 

Dost sanıp da nefsim ile kışladım

Bilmeyerek isyanlara başladım

Yüce dağlar gibi günah işledim

Kesmişim bindiğim dalı unuttum

 

Şu yalan dünyanın süsüne yandım

Bu devran hep böyle sürecek sandım

Yaşım küçük diye gençliğe kandım

Hakka götürecek yolu unuttum

 

Her şey bir hayalmiş gençliğim soldu

Allahın korkusu içime doldu

Yol bitti sonumuz görünür oldu

Mezara atılan külü unuttum

 

AKÇINAR’ım derki izini sürdüm

Çok derin eşmişler mezara vardım

Dünya yalan imiş sonumu gördüm

Hakkın yarattığı kulu unuttum
 



 >> Mehmet Ali Akçınar'nın diğer yazıları için Tıklayınız <<